παράκλησις

παράκλησις
παράκλησις, εως, ἡ (παρακαλέω; Thu.+).
① act of emboldening another in belief or course of action, encouragement, exhortation (Thu. 8, 92, 11; Ps.-Pla., Def. 415e; Polyb. 1, 67, 10; 1, 72, 4; 22, 7, 2; Diod S 15, 56, 2; 2 Macc 7:24; Philo, Vi. Cont. 12; Jos., Vi. 87) 1 Th 2:3; 1 Ti 4:13; Hb 12:5. W. οἰκοδομή: λαλεῖν παράκλησιν speak words of exhortation 1 Cor 14:3. παράκλησις ἐν Χριστῷ Christian exhortation Phil 2:1 (mng. 3 is also prob.). Likew. interpretation varies betw. 1 and 3 for Ro 12:8 (s. παρακαλέω 2 and 4).—2 Cor 8:17 could stand under 1, but prob. may better be classed w. 2. λόγος τῆς π. word of exhortation (cp. 2 Macc 15:11 ἡ ἐν τοῖς λόγοις παράκλησις; 7:24; Dio Chrys. 1, 9) Hb 13:22; cp. Ac 13:15. ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχειν be greatly encouraged Hb 6:18.
② strong request, appeal, request (Strabo 13, 1, 1; Appian, Liby. 51 §221; PTebt 392, 26; 36 [II A.D.]; PLond III, 1164d, 10 p. 159 [212 A.D.]; in pap VI A.D. oft. w. δέησις; 1 Macc 10:24; Jos., Ant. 3, 22) μετὰ πολλῆς π. δεόμενοι request earnestly 2 Cor 8:4 (μετὰ παρακλήσεως as Astrampsychus p. 28 Dec. 53, 5). παράκλησιν ἐδέξατο he has accepted (my) appeal vs. 17 (Jos., Vi. 193; s. 1 above; but also Betz p. 70f).
③ lifting of another’s spirits, comfort, consolation (Epict. 3, 23, 28; Dio Chrys. 80 [30], 6; Phalaris, Ep. 103, 1; Jer 16:7; Hos 13:14; Na 3:7; Job 21:2) Ac 9:31; 2 Cor 1:4–7; 7:4, 13; Phil 2:1 (s. 1 above); Phlm 7. παράκλησις αἰωνία everlasting (=inexhaustible) comfort 2 Th 2:16. ἡ π. τῶν γραφῶν the consolation that the sciptures give Ro 15:4 (cp. 1 Macc 12:9 παράκλησιν ἔχοντες τὰ βιβλία τὰ ἅγια). ὁ θεὸς τῆς π. vs. 5; cp. 2 Cor 1:3. Of comforting circumstances, events, etc. Lk 6:24; Ac 15:31; 2 Cor 7:7.—In an eschatol. sense (Ps.-Clem., Hom. 3, 26 ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι) προσδεχόμενος π. τοῦ Ἰσραήλ looking for the consolation of Israel (i.e. Messianic salvation; s. Is 40:1; 61:2) Lk 2:25 (s. Dalman, Worte 89f; Billerb. II 124–26.—In later times Jews occasionally called the Messiah himself מְנַחֵם=‘comforter’; s. Billerb. I 66; Bousset, Rel.3 227).—Ac 4:36 The name Barnabas is translated υἱὸς παρακλήσεως (s. βαρναβᾶς and s. also Dalman, Gramm.2, 178, 4).—DELG s.v. καλέω. M-M. TW. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • παράκλησις — calling to one s aid fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Αμαρτωλού παράκλησις — Ποίημα του 12ου αι. Αναφέρεται στην πάλη ανάμεσα στο πάθος και στον πόθο της αρετής. Αποτελείται από 16 ανομοιοκατάληκτους στίχους και είναι γραμμένο στην κοινή, με επίδραση της εκκλησιαστικής υμνολογίας της βυζαντινής εποχής …   Dictionary of Greek

  • παρακλήσει — παράκλησις calling to one s aid fem nom/voc/acc dual (attic epic) παρακλήσεϊ , παράκλησις calling to one s aid fem dat sg (epic) παράκλησις calling to one s aid fem dat sg (attic ionic) παρακλάομαι to be broken off fut ind mp 2nd sg (attic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παρακλήσεις — παράκλησις calling to one s aid fem nom/voc pl (attic epic) παράκλησις calling to one s aid fem nom/acc pl (attic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παρακλήσεσι — παράκλησις calling to one s aid fem dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παρακλήσεσιν — παράκλησις calling to one s aid fem dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παράκλησιν — παράκλησις calling to one s aid fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • -теха — потеха, утеха, укр. потiха радость , ст. слав. оутѣха παράκλησις, παραίνεσις (Супр.), болг. утеха, сербохорв. у̏тjеха, у̏ħеха, словен. utẹ̑ha, чеш. těcha, utěcha, слвц. tесhа, utесhа, польск. росiесhа, uсiесhа. Связано с тешить (см.), тихий …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • утешение — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;}  =  сущ. (греч. παράκλησις) утешение в скорби,… …   Словарь церковнославянского языка

  • CONSOLAMENTUM — apud Catharos, manus impositio et Baptismus appellatus est, cuius conferendi ritum, pluribus refert Ermengardus contra Valdenses, c. 14. Hinc ipsi Consolati dicti: qui alias Paterini in Lombardi Boni Homines in Germania, Car. du Fresne, Glossar.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • παράκληση — η / παράκλησις, ήσεως, ΝΜΑ [παρακαλώ] 1. επίκληση ή ικεσία, δέηση που απευθύνεται στον Θεό 2. διατύπωση αιτήματος, πράξη με την οποία ζητά κανείς από κάποιον άλλο να κάνει κάτι γι αυτόν ως χάρη («ταῑς ἐμαῑς παρακλήσεσι τοῡτο πεπόνηκεν», πάπ.)… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”